Cfare eshte Halloween (Hallouini)

Halloween eshte nje nga festat me te vjetra origjina e te ciles shkon mijra vjet perpara. Kjo feste qe ne njohim sot eshte e influencuar nga shume kultura me kalimin e shekujve si p.sh Dita e Pomones(trade pagane  Romake), Festivali "Samhain" i kelteve deri ne festat e te krishtereve "Dita e gjithe shenjtoreve" dhe "Dita e Gjithe Shpirtrave"

Qindra vite me pare ne Britani dhe ne Francen veriore jetonin Keltet. Ata nderonin natyren dhe shume perendi. Perendia e tyre e favorshme ishte dielli pasi "ai" komandonte gjithcka, punen dhe çlodhjen dhe "ai" e bente token te bukur dhe bimet te rriteshin

Keltet festonin Vitin e Ri me 1 nentor duke shenuar dhe fundin e stines se diellit dhe fillimin e stines se erret e te ftohte.

Me 31 tetor pasi cdo gje ishte vjele dhe vendosur per t'u ruajtur per dimrin, zjarret e gatimit ne te gjitha shtepite shuheshin. Druids ( keshtu quheshin prifterinjte kelte) mblidheshin ne maje te nje kodre ne nje pyll te erret ahu (ahu ishte peme e shenjte) dhe ndiznin zjarr te ri duke ofruar bime dhe kafshe si sakrifica. Stina e diellit i leshonte vendin stines se dimrit dhe kete moment qe zgjatte me ore te tera prifterinjte kelte e kalonin duke vallezuar rreth zjarrit.

Ne mengjezin e 1 nentorit, cdo familjeje iu jepej nga nje pishtar me zjarrin e ri per te ndezur zjarrin per te gatuar gjate dimrit. Keto zjarre do mbanin shtepine te ngrohte e do largonin djallin dhe shpirtrat e keqij.

Ky festival quhej Samhain dhe zgjatte tre dite. Shume njerez benin parada me kostume te bera nga lekura dhe koka te kafsheve qe kishin vrare vete ata. Ky festival shenon halloween-in e pare.

Gjate shekullit te pare Romaket pushtuan Britanine . Me vete ata sollen shume tradita kulturore e mes tyre edhe Diten e Pomones, perendeshes se frutave dhe te kopshteve.. Kjo tradite festohej gjithashtu rreth dates 1 nentor. Mbas qindra vjetesh sundimi te Romakeve , zakonet e kelteve u perziene me "Diten e Pomones" dhe mbeti nje feste e perbashket ne vjeshte.

Influenca tjeter erdhi nga shperndarja e fese se krishtere ne gjithe Evropen e Britanine. Ne vitin 835 (Pas Krishtit) Kisha Katolike Romake e vendosi 1 nentorin te jete dita e gjithe shenjtoreve per t'i nderuar ata. Gjithashtu kjo dite quhet Hallowmas ose All Hallows.

 

Vite me vone po kjo kishe caktoi 2 nentorin si dite te shenjte . Kjo u quajt "Dita e gjithe shpirterave" per te nderuar gjithe te vdekurit. Festohej me zjarre, parada, njerez te veshur si shenjtore, engjej etc.

 

Kjo periudhe fillon me All Hallow Even ose sic e quajme ne sot te gjithe Halloween. Nga dita e Pomones ne sot festojme me arra, molle, dhe te korrat e ndryshme(zaireja si i themi ne ), nga Festivali "Samhain" i kelteve kane mbetur macet e zeza, "magjite" dhe shpirtrat e keqij ndersa nga "Dita e gjithe shenjtoreve" dhe "Dita e gjithe shpirtrave" ne kemi sot kafkat, skeletet dhe lugeterit dhe si te krishtere festojme me mesh e sherbesa fetare.

Sinodi i Ipeshkvinjve Katolike dhe cfare jane Doktrina dhe Disiplina

Sot me daten 5 tetor  2014 fillon punimet  Sinodi(mbledhja ) e Ipeshkvinjve Katolike nga gjithe bota te diskutojne krizen boterore ne te cilen ndodhet familja njerezore sot. (Ka shume divorc dhe shume familje pa te dy prinderit, lidhjet jashte marteses, femijet e lindur jashte marteses, bashkimet homoseksuale dhe kerkesa per ti quajtur ato lidhje martesore, kontracepsioni, aborti etj..)....

Ka shume zhurme dhe keqkuptime neper media, forume, etj...si psh qe Kisha Katolike do te dorezohet ne ca gjera etj etj.... Pastaj degjojme fjalet doktrine e disipline...por cfare jane keto?

Per te pasur nje pike referimi mire eshte te kuptohet se cfare eshte Doktrina dhe cfare eshte Disiplina.(Terma qe perdoren gjeresisht, por ketu po shpjegoj se cdo te thone keto terma ne kuptimin e perdorimit ne Kishen Katolike).

Le ta fillojme me Doktrinen:

Doktrina perbehet nga mesimet qe Kisha Katolike ben te disponueshme per gjithe boten dhe jane te disponueshme per ti lexuar, kutpuar e me shprese edhe per t'u perqafuar e zbatuar, per te shpetuar shpirtin .

Keto mesime i jane shfaqur njeriut permes shekujve nga Hyji (Zoti) vete. (Testamenti i Vjeter, Psalmet dhe Testamenti i Ri)

Mesimet qe perbejne doktrinen per te cilen behet fjale keto dite kufizohen ne fushen e Besimit dhe te Moralit , ne kuptimin qe mesimet e Kishes ne keto fusha jane te pandryshyeshme dhe ja cilat jane pikat kyce te Doktrines se Kishes Katolike persa i perket Besimit e Moralit :

--Hyji(Perendia) dhe Krijimi -Ati i Shenjte.

--Krishti(Hyji qe u be njeri, qe vdiq per njerezimin, qe u ringjall dhe qe u ngrit ne Qiell pas Ringjalljes) Pra Biri i Shenjte,

--Shpirti i Shenjte (mesimet se Kush eshte Shpirti i Shenjte- si dashuria mes Atit dhe Birit(ne kuptimin Hyjnor)

Mesimet e Kishes per Shen Marine, (kush eshte Maria, si respektohet e nderohet ajo dhe pse?

Mesimet per Kishen Katolike si :

1. Kishe apostolike(domethene e filluar me Apostujt qe zgjodhi Krishti,
2. Nje Kishe Universale, (per te gjithe pra) ,
3. Nje Kishe , ajo qe themeloi Krishti,
4. Kishe e Shenjte sepse eshte ajo qe mer hirin shenjterues nga Krishti qe dha jeten per te...

Mesimet per rolin Papes si vazhdues i Shen Pjetrit,

Euharistia,
....dhe gjerat e fundit qe jane

Vdekja, Gjykimi, Ringjallja trupore, Purgatori, Ferri dhe Parajsa

Doktrina pra perbehet nga keto mesime......dhe eshte e pandryshueshme .Asgje nga keto mesime nuk ka ndryshuar e nuk do te ndryshoje...pra asnjehere nuk do ndryshoje fakti qe Zoti eshte nje, qe Krishti u lind, kishte dy natyra ne nje person, qe Shen Maria ishte nena e tij etc....

Disiplina , nga ana tjeter eshte nje instrument, nje sistem mesimor ose sistem ligjor qe nen autoritetin e Kishes mund te ndryshohet duke pasur autoritetin e duhur.

Nje disipline pershembull eshte beqaria e prifterinjeve te ritit latin. Ajo mund te ndryshoje nese duhet ndryshuar,por nuk ehste doktrine....ose psh rregullat per urdherat religjioze jane disiplina jo doktrina.... etcj... shpresoj se kjo ndihmon sado pak ne kuptimin e Doktrines dhe Disiplines......

Like

Reflektime për vizitën e papës në Shqipëri...

Nga Merita McCormack*

Së shpejti ne do të përjetojmë ngjarjen e vitit, a ndoshta ate shekulloren për shqiptarët në të gjithë botën . Për më shumë se njëzet vjet , kombi shqiptar duket se ka qenë në zemrat dhe mendjet e Papëve . Është e mahnitshme se dy nga tre papë të fundit e kanë bërë  një përparësi për të vizituar Shqipërinë . Tani Papa Françesko është gati për të takuar dhe përshëndetur shqiptarët në atdheun e tyre dhe do të arrijë në dhjetëra mijëra më shumë rreth globit nëpërmjet internetit. Ai do të pritet me gëzim të vërtetë dhe me dashuri , si dhe me lot në sy dhe me zemrat e hapura . Bota do të shohë shpirtin e këtij kombi të vogël  por të gjallë, këtij kombi rrënjët e të cilit janë në Ballkan por që ka shumë bij dhe bija rreth globit .

Kjo vizitë papale është një sinjal i shpresës, besimit , dhe dashurisë jo vetëm për shqiptarët , por për të gjithë botën . Kjo është veçanërisht e rëndësishme në kohën e tanishme , kur ne shohim aq shumë dëshpërim , varfëri , luftë ideologjike dhe politike , margjinalizim , dhe shpërbërje të familjes. Vetë fija e pambukut që prodhon fabrikën e shoqërisë( nënkupto fëmija dhe familja) është e rrezikuar kur aborti sot është një mall që tregtohet  dhe kur martesa konsiderohet si një pengesë në marëdhëniet mes njerëzve. Shqipëria është ai komb që i ka dhënë botës Nënë Terezën , Gjergj Kastrioti -Skenderbeun , dhe shumë njerëz të tjerë të rëndësishëm.

Kur osmanët pushtuan tokat shqiptare , shqiptarët qëndruan të fortë dhe  mbajtën Shqipërinë të paprekur për një kohë . Edhe pse  me një pushtim që duket se  zgjati përjetë , shqiptarët kanë mbajtur identitetin e tyre, kanë folur gjuhën e tyre , kanë  kënduar këngët dhe baladat e tyre , dhe kurrë nuk e harruan Hyjin , krijuesin e tyre .

Papët kanë vlerësuar forcën mbijetuese të kombit shqiptar . Edhe pse ai ka përjetuar kohë të vështira, ai ka mbijetuar . Megjithëse një komb  i vogël siç është  kombi shqiptar, ky komb që ka vuajtur dhe humbur aq shumë , ka qenë gjithashtu i bekuar . Shqiptarët mbajnë familjet e tyre së bashku , ata e vlerësojnë miqësinë  e shoqërinë, e ndihmojnë tjetrin  , ata janë mikpritës dhe miqësorë , punojnë mirë dhe zbaviten këndshëm , janë luftëtarë dhe artistë njëkohësisht , dhe shumë prej tyre janë njerëz që nderojnë Zotin..

 Pastaj erdhi komunizmi , një bishë e dimensioneve të pamatshme që me anë të grushtit të hekurt e bëri atë që s'ta merr mendja. Për çka ndodhi  gjatë asaj periudhe , gjenerata ime e shqiptarëve mund të dëshmojë. Është më shumë se trishtim që  shqiptarë të ndryshëm  përqafuan atë ideologji . Ende nuk ka një pajtim të vërtetë dhe kjo  për shkak të mungesës së mungesës së pendesës personale e pajtimit individual ndërmjet disa njerëzve dhe Hyjit. Nëse kjo pendesë personale nuk ndodh, nuk ka pajtim kombëtar. Nëse njeriu nuk ndreq vetvetveten sëka se si të veprojë në skenën shoqërore. Pra  të gjitha buzëqeshjet dhe fjalët e rreme  , të gjitha të sjelljet fallco me shkëlqimet pompoze , të cilat nuk janë nga Perëndia, do të veniten.Kjo është një brengë që brezi im dhe ai i prindërve tanë kanë për të këtë ditë . Jo vetëm për shkak se ajo është një çështje e drejtësisë ( e cila i është borxh kombit ), por edhe nga dashuria për çdo shqiptar që fati i përjetshëm i të cilit mund të jetë në rrezik . Kjo vizitë papale është një mundësi që nuk duhet të neglizhohet si në nivelin personal ashtu edhe në atë shoqëror.Në këtë dritë , unë shpresoj se gëzimi që sjell  vizita a Atit te Shenjtë. gëyim që  krijohet nga Zoti i Plotfuqishëm , dhe reflektohet përmes papës së dashur dhe të përulur si dhe përmes  shumë meshtarëve të drejtë , motrave fetare  dhe besimtarëve do të zbusë zemrat e çdo njërit . Unë shpresoj dhe lutem që kjo vizitë të nxisë në zemrat e njerëzve dëshirën për t'u penduar dhe për të kërkuar falje , dëshira për të pastruar plagët e thella të shkaktuara nga veset dhe mëkatit , dhe t'ju lejojë atyre  të marrin bekimin dhe hirin e të Plotfuqishmit dhe të kenë shpresë tek Providenca hyjnore .U konvertofshin zemrat dhe populli shqiptar përqafotë të vërtetën , të cilën ata do tëe kenë fatin e mirë ta hasin në një mënyrë praktike dhe të veçantë këtë të dielë .Sa për martirët shqiptarë të Kishës , ne të gjithë duhet të gëzohemi në ta. Le të jetë gjaku i tyre  bashkuar në vuajtjet e Zotit dhe Shëlbuesit tonë  shpresa për të fituar shpëtimin eternal.Mirë se vini në Shqipëri Papa Françesko! Ju jeni i mirëpritur me dashuri!

* Merita McCormack shërben si Presidente e degës së" VATRËS në - Washington

PROBLEMI I QËLLIMIT të Jetës

I. PROBLEMI I QËLLIMIT të Jetës

Për njeriun që vëzhgon, njeriu (qenia njerëzore) është një kuriozitet. Ai (njeriu)
jeton në dy botë në të njëjtën kohë, dhe kjo jo si një qenie që
i takon vec një botë dhe thjesht gjendet i lidhur në
një tjetër, por si një qenie që i përket në thelb të të dyja
botëve. Hyji(Perëndia) që i vetëm, (pa ndihmë) ekziston në të drejtën e Tij, i cili është i gjithëditur dhe i gjithë-fuqishëm, dhe që ekziston pa hijen e
kufizimeve, i bëri të gjitha gjërat. Duke marrë parasysh të gjtiha qeniet që Hyji (Perëndia) ka krijuar ( ka bërë), ne gjejmë dy kategori të gjera në këtë akt krijues, pra shpirtin dhe materien.

Shpirti është qenia që ka fuqinë e njohjes dhe të vullnetit.

Materia është qenia që nuk i ka këto kompetenca.
Ka një dallim shumë të qartë mes tyre gjtihashtu, por më pak të rëndësishëm mes tyre: materia mund të perceptohet nga shqisat, shpirti nuk mund të perceptohet nga to.

Mes krijesave të Hyjit ( Perëndisë) ka disa që janë thjesht shpirtërore (frymë e pastër) - sic janë engjëjt - me asnjë pjesë materiale.
Ka disa krijesa që janë thjesht materiale - si kafshët, bimët, gurët dhe pjesa tjetër materiale e universit - me asnjë pjesë shpirtërore.

Ndërmjet atyre të dy grupimeve, shpirtit dhe materies pra, gjendet njeriu (qenia njerëzore). Vetëm në të (tek njeriu pra) shpirti dhe materia janë bashkuar e bashkëjetojnë : me shpirtin e tij ai është një shpirt sc janë
engjëjt : me trupin e tij ai (njeriu, qenia njerëzore) është pjesë e universit material.

Dhe, siç tashmë është thënë, ai takon të dy botëve përmes
esencës së tij. Ai nuk është thjesht një shpirt që është për momentin
lidhur tek ose i lidhur në një trup. Eshtë në natyrën e njeriut (qenia njerëzore pra) që të jetë një bashkim i materies dhe shpirtit. .....

(Fragmenti është marrë nga fillimi i librit "Një Hartë e Jetës" shkruar nga Frank Sheed. Kapitulli i pare titullohet " Problemi i Qëllimit të Jetës. Përktheu në shqip nga anglishtja Merita B.McCormack)

Histori Shenjtoresh- Shen Lorenci i Romes

Shen Lorenci i Romes (shek 3-te pas Krishtit) ishte një nga shtatë dijakonët e papes Sixtus II , të cilët ishin përgjegjës për dhënien e ndihmës të varferve dhe nevojtarëve. Kur Papa Shën Sixtus u dënua me vdekje, pas shperthimit te një persekutimi te papapare qeveritar, ndërsa ai drejtua rrugës drejt egzekutimit , Lorenci e ndoqi atë duke qarë e duke i thene: " O Atë , ku po shkon pa diakonin tend ? " . " Unë nuk jam duke ju lënë , biri im , " u përgjigj Papa . " Pas tre ditësh edhe ti do të më ndjekësh mua pas", profetesoi ai.

Plot gëzim, Lorenci atehere ju ka dhënë të varfërve pjesën tjetër të parave që kishte në dorë dhe madje ka shitur edhe mjete kishtare tejet te shtrenjta që të kishte më shumë për të dhënë.

Prefekti i Romës , një pagan lakmitar , duke menduar se Kisha kishte një pasuri te madhe te fshehur diku, e urdhëroi Lorencin për t'i sjellë atij gjithe thesarin e Kishës . Shenjtori i tha, po, do t'i sjell, vec me jep tre dite. Pastaj ai shkoi përmes qytetit dhe mblodhi tërë njerëzit e varfër dhe të sëmurë që i mbështeste Kisha dhe ia solli Perfektit duke i thene: " Ky është thesari i Kishës ! "

Në zemërim të madh, Prefekti e dënoi Lorencin me një vdekje të ngadaltë e mizore . Keshtu pra e lidhen shenjtorin në majë të një skare hekuri, e cila ndodhej mbi një zjarr të ngadaltë dhe e poqen trupin e e dijakonit. Lorenci ishte duke u djegur ngadale, por kishte kaq shumë dashuri per Zotin saqë flaka e perbrendshme e dashurise, e tejkalonte nxehtesine e flakeve te zjarrit nen skarren e metalte. Në të vërtetë ,Zoti i dha atij aq shumë forcë dhe gëzim sa ai, ne momented e djegies trupore bëri edhe shaka:." Kthemeni nga ana tjeter", " i tha ai gjyqtarit . " Unë jam pjekur nga kjo anë tashme, piqmeni edhe anen tjeter ! " Dhe vetëm para se të vdiste , tha: " E po , boll u gatova tashmë !". Dhe pasi foli keto fjale, ai fali keqberesit dhe u degjua te lutej per Romën, qe ajo te mund të konvertohej ne Jezu Krisht dhe qe besimi katolik të mundej te shpërndahej në mbarë botën . Pas kësaj , ai shkoi ne parajse për të marrë shpërblimin e dëshmorëve . Dita e Shën Lorencit festohet me 10 Gusht.

Reflektime ne Javen e Shenjte

 

Shkruar nga  Merita Bajraktari McCormack, 

Long  Island, New York, SHBA

12 Prill 2006

 

+++++++++++++++++++++++++++***********************+++++++++++++++++++++ 

Mrs.McCormack, Neser vdes Jesusi dhe te Dielen ngjallet??,-kjo ishte pyetja  

e tetevjecares Matseliso,  ne vitin 1995, njembedhjete vjet me perpara, 

te Enjten e Shenjte,  ne Maseru.

Maseru eshte kryeqyteti i Lesothos, Mbreterise malore ne zemer te  Republikes se

 Afrikes se Jugut.

 Per ata qe kane lexuar artikullin tim "Krishtlindje ne Afriken e  Jugut" e 

kujtojne mjaft mire, ndoshta  reagimin tim ndaj festimeve ne  ate vend.

Nuk po i rikthehem reagimit tim aty ,por mbaj mend qe Matseliso, ishte  nje 

vajze e bukur e tribuse  Basotho(jane 11 tribu ne Afrikne e Jugut ). 

Ishte nje femije  kaq e  zgjuar dhe kaq e dashur.

Une atehere porsa kisha lindur vajzen, femijen tone te pare dhe  

Semonkong,  qyteza malore   ku ne jetonim ne Lesotho, ishte pa elektricitet pa telefon,

pa  asnje komoditet, njerezit jetonin ne kasolle balte.

Ne te huajt-ose te bardhet-qe punonim ne ate kohe ne Lesotho dhe stacioni yne 

ishte Semonkong, ishim gjithesej nente persona dhe jetonim ne nje kompleks  

ndertuar nga qeveria gjermane dhe brenda shtepive tona, kishim te gjitha te mirat 

qe mund te  kesh ne perendim,por mungonin mjetet informuese.Komunikimin e benim me radio. 

Kishim gjenerator per  elektricitet dhe ujin e pijshem e pomponim nga lumi qe buronte disa metra mbi  shtepite 

tona.

 Duket si perrallle tani qe e tregoj dhe vete nuk e besoj..TV nuk kishim  

degjonim radio me vale te shkurtra dhe BBC world service ishte burimi I gjithe 

informacionit.Ishte e mjaftueshme! Ishte nje aventure dy vjecare qe tani 

Bashkeshorti im  dhe une e kujtojme  me nostalgji.

Maseru kishte elektricitet, kushte me te mira dhe TV si dhe  transport publik e  

privat.

Per mese dhjete dite nena e Matselisos, Mathabang, me ofroi ndihmen e saj, me tregonte si 

cdo nene, bijes se saj, si te kujdesesha  per 

beben. Ajo kishte qene punonjese e Ministrise se Jashtme te Lesothos 

dhe kishte qene  ne poste diplomatike te ndryshme ne Europe dhe USA, 

por  ne ate periudhe ishte Drejtoreshe e nje Projekti me te cilin 

projekti me te cilin ishte perfshire im shoq,  kishte lidhje te ngushta.Kjo solli dhe njohjen tone. 

Mathabang kjo grua inteligjente dhe me pervoje ne profession dhe si  nene e 

shoqe e mrekullueshme me mbajti ne shtepi per pothuaj dy jave qe une te mesohesha me 

"motherhood"-memesine, dhe vajza e saj, Matseliso ishte sa kurjoze, po aq dhe kerkuese ne 

shkaqet e lekures bardhoshe te femijes tim. Shpesh thoshte pse jemi me ngjyra

 te ndryshme dhe si une dhe e Ema e saj i thoshim pavaresisht nga ngjyra ne jemi njelloj,

 e perbashketa jone eshte se ne jemi Njerez ,ne nje planet!  U 

beme shoqe:) me zonjushen e vogel dhe shpesh bisedonim per shume gjera. 

Une shpesh e quaja "asistenten" time dhe Mateliso  gezohej e 

qeshte e perkedhelej. Ajo shkonte ne shkollen Amerikane te Maserut dhe  

anglishten e kishte shume te mire.

Te enjten e shenjte, te vitit 1995 Matseliso  duke luajtur  me 

kukllat e saj  me pyeti ate pyetjen me lart. Ngrita kryet e pashe dhe e  vura re 

se sa e pezmatuar ishte..Pse duhet te vdiste Jezusi- pyeste??.

Por menjehere kujtoi qe te Dielen Krishti ringjallej...dhe ajo besonte  

plotesisht ne kete fakt, fluturoi nga gezimi  kur ia pohova dhe une, 

e rritura tek e cila ajo  

besonte...I pohova ate qe ajo tha dhe nuk bera komente.

Ne ne Shqiperi deri ne  ate dite qe une kisha jetuar une atje,  Pashke, Krisht apo 

Ringjallje  e  kishim  fjale te 

ndaluar, pale te diskutonim per te. C'ti thoja une vogelushes ta  trembja?  Zgodha t'I  

buzeqesh dhe serish duke e perkedhelur i thashe po e dashur te  Dielen Krishti 

Ngjallet!

"Happy Easter" -Gezuar Pashket-, tha ajo, jo iku e gezuar...

 Ajo Pashke kaloi dhe shume te tjera dhe me Matselison kishim kontakt  te 

rregullt,uronim festat rregullisht.Here here flisnim ne telefon. Deri sa para  

pak kohe nena e saj me shkruar nje leter te dhimbshme..

E dashur "Me"(Zonja, sic thuhet ne Sesotho, gjuha e tyre, ) Matseliso vdiq..dhe 

shpjegonte se 18 vjecarja e saj, mikja ime,  vdes papritur  

nga nje semundje e menjehershme qe i morri jeten brenda dy ditesh.... 

Keqardhja  eshte kaq e madhe..Jam e sigurt se dhimbja e familjes se saj s'ka per te 

ikur  kurre. Ajo ka hapur nje plage te madhe por si ngushellim kam ate fytyren  

gazplote te Matselisos tete vjecare atehere,njembedhjete  vjet te shkuara, qe ishte  

plotesisht e sigurt ne Ringjallje...dhe kjo me ngroh shpirtin dhe me mban  

shpresen gjalle.Shpresoj qe ajo eshte engjell mes engjejsh.

Tashem ne presim te  Enjten e shenjte per Pashket e sivjetshme.... Pas njembedhjete  vjetesh 

une jam bere nene me tre femije dhe qe te tre me kane bere te  njejten 

pyetje ne kete dite:. 

"Mami neser vdes Jesusi dhe te Dielen ngjallet"??

Po ju them, dhe i ri-tregoj historine e Pashkeve ashtu si e di tashme t epltoe, pa cenime, 

pa kufizime, pa frike se me pergjon dikush,dhe shoh qe ne syte e tyre ka kuriozitet, ka keqardhje,ka shprese 

ka gezim dhe aspak

 frike dhe  natyrisht ata nuk harrojne te shtojne se lepurushi i pashkeve do sjelle me  gezimin e 

Ringjalljes se Krishtit dhurata me cokollata

Ate e presin me me shume gezim se cdo gje tjeter ne kete moshe per shume aresye. Por ajo  

qe me gezon eshte qe ne femijerine e tyre ka filluar te zere vend besimi ndaj Zotit, dhe 

kjo  do jete themeli i te ardhmes se tyre...Nuk do vije nje kohe dhe do bejne 

pyetje  pse jemi ketu,  ku shkojme dhe te mos kene pergjigje. Cilado rruge qe te  

zgjidhet ne besimin fetar te tyre apo te femijeve tuaj,rendesi ka te fillohet 

me  Zotin...atje eshte fillimi dhe fundi..Alfa dhe Omega....Perderisa sa trungu te jete i forte 

deget  do mbahen gjithashtu.......Kjo me jep shprese dhe gezim. Aq me teper 

tani ne  kete periudhe te shenjte per ata qe besojne ne Zot. Kjo periudhe e shenjte ringjallje, 

qe shpesh,per ilustrim krahasohet me pranveren, me sythat qe celin, me jeten qe rifillon,

 le te sherbeje si nje ri-fillim per kedo.

  Eshte e rendesishem qe te lihet "Dimri" pas dhe el ti gezohemi "Pranveres", shpreses, jetes se re! 

 Me kete rast uroj te gjitheve besimtareve Pashke te Gezuara, shprese, 

dashuri paqe dhe mbaresi.

 Me dashuri dhe shprese 

MERITA

+++++++++++++++++++++++++++++++++++************+++++++++++++++++++++++++++++

Ky link me poshte eshte nje udherefyes per Sakrimentin e Pendimit, per ata qe jane t einteresuar vetem. Eshte ne gjuhen Angleze.

http://www.medugorje.com/catholic/confession.html

Shen. Alberti i Madh-Profesori i Tomas Akuinit

Shën Alberti I Madh----pak histori në ditën e festës të profesorit të St.Thoma Akuinit

Ai ishte i njohur si "mësues i çdo gjëje që duhet të dihet," ishte një shkencëtar shume kohe para kohës së shkencës. St.Alberti u konsiderua si një njeri magjik në jetën e tij, dhe u bë mësues dhe këshilltar i  mendjes tjertër të shquar të kohës së tij , Shën Thoma Akuinit.

Shën Albert i Madh ka lindur në Lauingen në brigjet e  Danubit, pranë Ulm-it, Gjermani. Babai i tij ishte një ushtarak i zoti në ushtrinë e perandorit Frederik II. Në moshë të re Alberti  studioi në Universitetin e Padovës dhe  ra nën ndikimin e Jordanit të Saksonisë(që është në rrugën e shenjtërimit), një Domenikan ky që duke shkuar nëper  universitetet më të mira të Evropës ka tërhequr njerëzit më të mire e më të zgjuar  për t'u bërë Domenikanë, një urdhër ky që karakterizohet nga inteligjenca dhe oratoria e vecantë.

Pas disa projekteve mësimore të urdhërit Domenikan , ai shkoi në vitin 1241 në Universitetin e Parisit ku dha  leksione në teologji. Ndërsa jepte mësim në Paris, ai u caktua, nga eprorët e urdhërit  të tij Domenikan  në vitin 1248,  për të ngritur një shtëpi të studimeve Domenikane në Këln. Në Paris, ai kishte mbledhur rreth tij një grup të vogël  teologësh, shef i të cilëve ishte Thomas Akuini,i cili   e shoqëroi Albertin në Këln  dhe u bë një  nga nxënësit e të tij më të mire e natyrisht më i mirënjohuri.

Në 1260, Alberti  u emërua peshkop i Regensbergut, dhe  kur ai dha dorëheqjen pas tre vjetësh, ai u thirr të jetë një nga këshilltaret  e Papës dhe u dërgua në misione të ndryshme diplomatike. Në vitet e tij të fundit, ai ka banuar në Këln, ka marrë pjesë në Këshillin e Lionit në 1274 dhe në pleqërinë e tij udhëtoi për në Paris për të mbrojtur mësimet e nxënësit të tij Thomas Akuinit.

Në Këln reputacioni I tij si një shkencëtar u rrit edhe më tej.  Zhvillimi I eksperimenteve në kimi dhe fizikë në laboratorët e tij të improvizuara, ndërtimet e një koleksioni të bimëve, insekteve, dhe komponimet kimike i dhane shumë famë   reputacionit të tij. Kur autoritetet e Këlnit vendosën për të ndërtuar një katedrale të re, ai ishte konsulenti për dezannjimin e saj. Ai ishte mik dhe këshilltar I papës, I peshkopëve, mbretërve dhe shtetarët dhe dha edhe vetë kontributin e tij unik në edukimin dhe metodat e të mesuarit  në  kohën e tij e më vonë.

Ai vdiq në  moshë të vjetër në Këln në 15 nëntor1280 dhe është varrosur në Kishën e Shën Andreas në atë qytet. Ai u kanonizua( u shpall shenjtor) dhe u shpall  edhe Doktor i Kishës në vitin 1931 nga Papa Pius XI. Shkrimet e tij shquhen për diturinë e saktë e tyre shkencore dhe për këtë arsye ai është emeruar (bërë) shenjti mbrojtës (patron saint) i shkencëtarëve.

Mendimi për ditën e sotme: Shën Alberti i Madh ishte i bindur se në të gjithë krijimin flet Zoti vetë dhe se cdo grimcë e vogël e njohurive shkencore na thotë diçka për Të.

15 Nentor 2011

Pershtati ne shqip

Merita B.McCormack 

Parathenia e nje libri

Me ra ndermend nje histori e para  shume viteve,  qe e kisha harruar, por tani pata rasti ta rikujtoj. Nje shqiptare qe nderroi emrin nga  Laje Sharri ne Liliana Shellova (emrat jane fiktive  per ilustrim , por ngjarja  eshte reale) shkruante  edhe vargje edhe publicistike, por vargjet i shkruante  me emer tjeter, as  si Laje e as Liliana, por perdorte emrin Blerina Berati, dhe dhe bente cmos te mblidhte mendime per to, i interesonte shume opinioni, sidomos pozitivi, dukej sikur nuk jetonte dot pa te. Here pas here, ne shqiptaret e merguar mbledhur ne nje forum letrar, dergonim mendime per poezite dhe nje mendim  te tille,  mbaj mend shume mire ishte gjysem faqe, pak analize letrare, pak inkurajim dhe nje falenderim per Blerina beratin ( aka  Lilliana Shellova aka Laje Sharri ) e dergova dhe une, me emer e mbiemer te vertete. Ajo u entuziazmua aq shume, sa beri cmos te komunikonte privatisht me mua me hiqej si shoqe. qe i kishte pelqyer shume "analiza" ime. E pershendeta dhe mbajja komunikim.
Me pelqenin vargjet e Blerines.
Ajo gjithnje me shfaqej si shoqe nga emaili i Blerina Berattit. Nderkohe  si Liliana Shellova  shkruante publicistike . Aty dukej te ishte nje grua e moshuar, pak hije rende, pra krejt  dy personalitete te ndryshme ne nje njeri. Nje dite , nje ish koleg i saj nga Shqiperia e beri publike qe Blerina Berati dhe Liliana Shelova ishte i njejti person. Blerina tashme , u njoh si Liliana Shellova e jeta vazhdoi.  Por megjithate ajo kish botuar nje liber me poezi me emrin Blerina Berati.  Pikerisht per kete eshte fjala ne kete shkrim. Ne kemi levizuar prej shume vitesh nga Nju Jorku dhe shume gjera ende nuk i kisha hapur, ishin neper kutia derisa  me ne fund i sollem te gjitha ketu ku jemi tani dhe duke dashur te hap kutiat e vejtra dhe te pastroj garazhin, shoh nje dite nje  kuti librash qe kishin  I hapa sot, nder shume libra, ishte edhe libri me poezi i Lilliana Shelloves botuar nga viti 2000, me emrin Blerina Berati dhe me  kopertinen qe  e mbaj mend  shume mire kur ia kisha  rekomanduar "Blerina Beratit" kish perdorur nje foto nga  nje skene pranverore me  lule molle dhe kur e hap  librin me vjersha e sheh  qe ai  mendim  i imi qe kisha derguar ne forumin letrar  nga vitert 1999-2000 ishte perdorur si parathenie e librit, vec emri im mungonte aty. Eshte nje liber me nje parathenie pa emer autori.  Kam buzeqeshur hidhur  ne momentin e pare kur morra librin se u preka nga mosmirenjohja, materialin e perdori, kurse emrin e autores jo.  Kurse  sot, kur hapa kutine, buzeqesha me kenaqesi, sepse  se pari, Lajen e kam falur dhe natyrisht Zoti te jep hiresine e duhur te falesh e te ecesh larg te keqes, por Ai me ka mbajtur larg ligesise se Lajes, e cila per cfaredo aresye qe ka pasur te mos e perfshinte  emrin tim, ajo pa dashje me ka bere mire. Sepse kurresesi nuk do ta  doja emrin tim shoqeruar me abuzim-mashtrimin,  (sic e njohem me vone te ishte "Liliana Shelloven". Laje Sharri paska qene ne funskione partie ne kohen e komunizmit.E natyrisht nuk ke se cfare pret tjeter nga te tille eprsonazhe me disa personalitete e aq me teper produktet komuniste. Ja pra  jo cdo gje e keqe sjell dem, dhe jo cdo demtim me qellim te ben dem real. Laja Liliana Blerina qofte mire.

Dashuria dhe Liria e vertete

Dashuria dhe Liria  e vertete 

Nga Merita Bajraktari McCormack

Mendimi  qe egziston nder njerezit eshte qe te jesh i lire do te thote te transformosh gjithcka ne jeten tende dhe ne jeten e botes rreth teje, pra duke pasur fuqi e pushtet dikush mendon se eshte i/e lire. Po ashtu kur duam  te ndryshojme gjerat e situatat sic i deshirojme ne, pra duke u nisur nga deshirat  e pasionet personale dhe duke injoruar natyren e gjerave. Tani ca gjera eshte mire te ndryshojne, si per shembull eshte mire qe ndryshoi menyra e transportit, ose mjekimet nga injeksione ne tableta. Por  kjo ( pra kur ke fuqi  e pushtet e te mundesh te ndryshosh gjerat)  nuk do te thote se eshte Liri e vertete.Liria nuk eshte thjesht  dicka qe ti fiton kur ke ndryshuar  dicka e transformuar dicka materiale apo shoqerore, sic e deshiron ti, por Liria brenda kuptimit te perunjesise ndaj Zotit eshte te pranosh situaten dhe gjerat  ashtu sic jane, te pranosh veteveten sic je, vetveten e te tjeret, dhe nese i pranojme situatat e njerezit me te cilet ndeshemi ne jete dhe gjerat qe s'i ndryshojme dot ashtu sic jane  (psh gjerat qe ne s'kemi fuqi ti ndryshojme, le te themi kur vdes dikush ne se kthejme dot mbrapa.) dhe me Besim tek Zoti se ai do na jape fuqine e duhur te perballojme situaten, kjo eshte ne te vertete Liri.Pra te jesh i lire do te thote SE PARI te pranosh mareveshjen me Krijuesin, mareveshjen qe eshte bere kur Ai na Krijoi dhe mbolli ne shpirtin tone faren e dashurise,  dhe po ashtu te manifestosh ate reflektivisht ne maredhenien me te tjeret(maredheniet  njerezore). Kjo primarisht duhet reflektuar midis ciftit bashkeshortor, pra  burrit e gruas se pari, midis prinderve dhe femijeve e anasjelltas..Kjo eshte e domosdoshme per nje njeri te pjekur dhe nje njeri qe do te jete vertete i lire. Ne mesojme te duam e te jemi te lire permes ketyre maredhenieve njerezore(maredhenie qe jane thjesht manifestim i dahsurise Hyjnore).  Nese kjo harmoni bashkeshortore/familjare  nuk  kultivohet e respektohet sic e ka krijaur Zoti, nese burri e tradheton gruan, ose gruaja burrin, nese femija i kthen kurrizin prindit (shpeh here djemte zemerohen me baballaret dhe vajzat me neneat, duke i akuzuar ata me gjithfare fjalesh, duke jua atribuar  atyre veshtiresite e tyre materiale apo shoqerore )  keshtu pra , duke injoruar personin me te afert, gjithfare problemesh krijohen... nder te gjitha keto, primare eshte mareveshja martesore, pastaj vijen te tjerat. Sa me e sinqerte te jete maredhenia martesore, aq  me reflektuese dhe EFEKTIVE eshte dashuria e Zotit ne ate familje. Psh i shihni familjet qe jane te lumtura? C'fare kane ato ndryshe nga familjet qe vetem ankohen e ndahen e shahen. Ata te lumturit kane se pari maredhenien bashkeshortore ne rruge te drejte dhe prinder e femije po ashtu .Respekti eshte reciprok. Por c'fare dashurie eshte kjo, cfare premisash jane keto? Ta duash e te respektosh bashkeshortin /bashkeshorten, prindin apo femijen,  do te thote te besh te pamunduren duke i sherbyer atij personi ne kuptimin qe  ta ndihmosh te rritet shpirterisht..(vini re fjalen SHPIRTERISHT e Jo Materialisht- . Nje prind qe ia ploteson tere deshirat femijes nuk e do ate femije, por e ben dembel dhe shpesh edhe imoral. Sepse nje dembel qe ka para, ku do ti harxhoje parate? Natyrisht ne gjerat e keqia...). Te duash me te vertete personin me te afert te jetes tende, do te thote  te hapesh zemren e ta respektosh personin me te cilin ke lidhur jeten, prindrin e femijen, njerezit rreth e rrotull,  duke ja dashur te miren e duke bere VEPRA qe kete/keta person(a) ,  kur te vija dita e ikjes nga toka, Zoti ta marre ate person ne Parajse, pra qellimi jot FINAL te jete qe personi me te cilin ke lidhur jeten te perfundoje ne parajse.Tani kthejini syte nga bashkeshorti/ja me te cilen jeni martuar a nga personi me te cilin jeni fejuar. Nese jeni beqare shihni prindrit ose personat qe keni me afer, shihini  ata ne sy, dhe pyeteni veten: A jam gati une te  bej te pamunduren  per kete person?  A jam gati te jap jeten time per te? C'fare po bej  une qe ky person me te cilin kam lidhur jeten  te arrije parajsen? A lutem une per kete person, a i sherbej qellimit te shenjterimit te ketij personi,  a e dua ne realitet apo e mallkoj perdite e per nate, a e lavderoj ne mungese kete person, apo e shaj sa me mban barku e goja, pra  pyesni veten : "C'fare bej UNE per kete person qe ky person te behet akoma me i dashur tek Zoti i madh?" .Kjo perkthehet ne Dashuri.....Ku mungon dashuria ne ekte forme, aty kultivohet urrejtja,  pra kur dikush  urren dike,  ne fakt ai person  ofendon Zotin, sepse ne te gjithe ketu jemi per te reflektuar dashurine e Tij, nese ne urrejme dike, ne urrejme Zotin vete, i cili  ne Personin  e Krishtit, qe eshte personi i Dyte i Trinise se shenjte , dha jeten per ne sepse Ai na do. Nga dashuria na krijoi.Kjo dashuri Hyjnore per ne personalisht, kjo force krijuese u reflektua ne dashurine e prinderve tane, frut i te ciles jemi ne. Urrejtja te con ne veteshakterrim, dashuria te con  ne bekim e ndertim shpirteror.Pra pasi egzaminon ndergjegjen se  si e sa ia do tjetrit te miren , nese pergjigja qe merrni eshte e tille qe per shembull une po mundohem te bej dicka   e cila mund te jete qe nga nje buzeqeshje e thjeshte por e sinqerte, nga nje gjest i thjeshte humanitar, nje ndihme materiale nese mundesh, nje moment ta degjosh, deri ne sakrifica e dedikime shpirterore per kete person,  atehere ti manifeston dashuri dhe vetem atehere ti je i lire me te vertete. Nese mendimi qe te okupon mendjen  per kete person nuk eshte sic eshte pershkruar me siper athere ty te eshte ngurtesuar zemra dhe je skllav i zemerimit e urrjetjes, pra je veteskllaveruar ne  emocione negative dhe kohehumbese . Keshtu pra pasi kemi pyetur veten se si e reflektojme dashurine Hyjnore ne maredheniet bashkeshortore e familjare e pasi jemi pergjigjeur ne qetesi e ndershmerisht, le te shohim se ne cfare kategorie e fusim veten?   Ne kategorine e dashurise dhe lirise se vertete apo ne kategorine e urrejtjes dhe vete-skllaverimit ?  Shen Pali ne letren e dyte ndaj Korinthasve na  drejtohet te gjitheve, sot e pergjithmone me fjalet :  "Ju keni krijuar ngushtesi ne zemrat tuaja.." Keshu pra , le te heqim zinxhiret e  ngushtesive se zemrave, qe te njohim e japim e marrim  dashurine e vertete, me qellim qe te shijojme lirine e vertete. Por nje njeri qe urren dhe qe eshte kryenec nuk e ben dot kete kollaj , prandaj perunjesia ndaj Zotit , lutjet dhe aktet e sakkrifices per te afermin jane mjetet kyce.Le te duam  sic duhet ! <3

Poezi- Hesht!

Hesht!

Nga Merita B.McCormack

Mos shihni flokët  e dikujt tek perballi me dikë

Ato mund te jenë kacurrela,  te drejta, bionde, brune,

Dikush mund te jetë dhe pa  to….

Mos shihni ballin njerëzve,  në është i lartë, i ulët

A puthitur me vetullat e ngritura ….

Sikur të vërtetojë se është në kontroll apo jo

Mos vini re ngjyrat e robave….

Në janë të verdha, jeshile , ngyrë rozë a blu

Mbase  janë të kuqe, të bardha, të zeza a gri…

Tek shihni me kujdes fytyrën e dikujt

Vini re se si rudhat, brazdat e vuajtjeve  flasin..

Degjoni, ato flasin..pa fjalë,  shpjegojnë një histori…

E nëse dikush ju tremb me buzeqeshje të ngrirë,

Ani, mos u tutni nga  akulli  i tyre mbi buzë

Jepini ju çiltërsinë, zgjatini ftesën për paqe…

Ndaluni  pastaj dhe  shihni  thellë në sytë e tyre…..

E nëse shkëndija në sytë e dikujt mungon…

Në heshtje  gëlltisni lotin e nxehtë që ju  bie përmbi faqe...

Sepse sytë pa jetë  kanë shumë halle e derte….

Ashtu në heshtje,  të shpojnë e shkaktojnë urragane…

Shpirtin e  lodhur e shfaqin pa fjalë….

Mbase  janë hijet e së shkuarës a dallgët  e së tashmes

Kushedi  c’farë ata sy kanë përjetuar e parë…..

Sy  të tillë flasin më shumë se mijëra radhë…

3 Janar 2014