Le te lutemi për ata që nuk ndjejne dashuri dhe kane humbur shpresë. Humbja e shpreses së pari e kryesisht vjen nga fakti se njerëzit ndjehen të vetmuar … Një njeri mund të jetë një prind i disa fëmijëve ose mik i shumë njerëzve, por ende e ndjen një boshllëk të madh brenda tij / saj ..... Një njeri ndihet bosh, ndjehet i vetmuar,, ndjehet i deshtuar e i paplotësuar dhe shumë njerëz ndihen të dëshpëruar dhe te pashpresë .... Kjo është kryesisht për shkak se ai / ajo nuk është duke jetuar jetën e vet në përputhje me natyren e tij, ne perputhje me dizanjon Hyjnore , projektuar nga Zoti dhe shpeshere nuk ka gëzuar dashurinë e vërtetë dhe afeksionine paster ...... Ne u krijuam për të dashur dhe per t'u dashur, për të dhënë dhe marrë një dashuri të pastër, per të qenë miq të njëri-tjetrit, duke qenë së bashku si një trup mistik. Njeriu kurrë nuk mund të ndjehet i vetmuar dhe i pashpresë, kur ndjen dashurinë e Krijuesit, kur ndjen se ështe fëmijë i dashur i Tij dhe ka miqësinë e tij, pra le të lutemi për këtë qëllim që ne jemi në gjendje të shohim vetë veten tonë të vërtetë, që Zoti t na shfaqe para syve tone t eshpirtit natyrën tonë të vërtetë dhe le ta përqafojmë ate duke bere ca tëharrje të atyre gjerave që nuk jane ne përputhje me natyrën tonë ... Pastaj ne do të jemi në gjendje te gjejme, japim e marrim dashuri dhe te shpresojme per nje te tashme e te ardhme te lumtur.
No comments:
Post a Comment